با فراگیری و انجام یک سری اعمال حساب شده ولو در غالب وحی،نمی توان به یک سری،نتایج معلوم و تعیین شده رسید(چون خواست ما تابع ارادهء پروردگار است).
در برخی از روایات معصومین دنیا به پیرزن فاحشه ای که سخت آرایش کرده تعبیر شده است.برای خواننده راهی نمی ماند جز رد حدیث چون دنیا به خودی خود از جا مدات است حتی ثروت آن و نمی توان حیات انسانی برای او متصوربود.اما این یک تشبیه بسیار زیبا در کلام آن حضرات است،چرا که وقتی از پیر زن یاد میکنند منظورشان طول قدمت ثروت های زمینی است،و وقتی از فاحشه بودن او صحبت به میان می آورند منظورشان از دست به دست چرخیدن ثروت های زمینی است و وقتی از آرایش زنندهء پیرزن ذکری به میان می آید منظورشان مقا یسه نحوهء جلب نظر آن دو با یکدیگر است
دو چیز متضاد اگر چه در ابتدا ضد یکدیگر دیده می شوند اما در ضدیت با هم مشترک هستند
علمی نا فع است که با عمل همراه باشد،چه درست گفته علی علیه السلام در نهج البلاغه؛بد ترین علم آنست که فقط در لق لقهء زبان جای گرفته باشد.حکمت این سخن آنست که دارندهء هر علم برای برخورداری از منافع آن علم به دیگران ارجح است یا به عبارتی کسی که آب حیات در دست دارد نباید از تشنگی بمیرد
توجه به بخشش پروردگار در عبادت کردن چون با امید به او همراه است و چنا نکه علی علیه السلام در نهج البلاغه فرموده؛امید هر کس باید تنها پروردگارش باشد ،ما را بی نیاز میکند از سعی وتلاش فراوان برای به جا آوردن بهترین عبادت.