در عیون اخبار الرضا ج2.ص51 و همچنین در اصول کافی ج2،ص 104 و همچنین در بحار الانوار ج42،ص114 دو روایت با مضامین زیر آمده:1.به زیادی نماز وروزه وحج و مناجات شبانهءمردم نگاه نکنید،بلکه به راستگویی و امانتداری آنها توجه کنید.2.فریب نماز وروزهءمردم را نخورید،زیرا گاهی آدمی چنان به نمازو روزه خو میکند که اگر آنها را ترک کند احساس ترس میکند،بلکه آنها را به راستگویی و امانتداری بیازمایید.دلیل این سخن که اولی از رسول اکرم نقل شده ودومی از امام صادق(علیه السلام )است این میباشد که اگر آن فرد موءمن واقعی باشد حق تورا که همان راستگویی وامانتداری است ادا میکند(چرا که به او گمان باطل نبرده ای تا به تو نارو بزند )و بنا به روایتی دیگر موءمن واقعی کسی است که مردم ازدست وزبانش در آسایش باشند نه اینکه با تظاهر به دین آنهم اعمال عبادی که رابطهء فرد است با پروردگار قسط ضایع کردن حقوق افراد را داشته باشد که در اینصورت اوموءمن هم نبوده واعمال عبادی اش هم تظاهر محض است ودر کل چرا حق افراد باید متضرر این رفتار او گردد.