توضیحی بر یک حدیث از معراج السعاده در مورد دعا کردن

در معراج السعاده ء ملا احمد نراقی  دربارهء دعا کردن از امام جعفر صادق علیه السلام نقل میکند که پروردگار در آخرت به بنده ای از بندگان خود عطایای زیادی میکند وقتی آن بنده دلیل آن را می پرسد پروردگار به او میگوید این اجر در برابر دعاهایی است که در دنیا کرده ای وبه توداده نشده وآن بنده آرزو میکند کاش هیچ یک از دعاهایش در دنیا برآورده نمیشد تا عطایای بیشتری به مانند آنچه به او داده اند داده میشد.ولی در روایتی از معصومین آمده که احادیث ما را به قرآن عرضه کنید اگر قرآن آن را تایید کرد آن را بپذیرید وعمل کنید به آن ،در غیر اینصورت آن حدیث جعلی بوده وبه دروغ به ما نسبت داده اند بر همین مبنا وبراساس آیهء82 سورهءیاسین که میگوید؛فرمان نافذ پروردگار در عالم چون ارادهء خلقت چیزی کند به محض اینکه بگوید موجود باش موجود خواهد شد، خلاف روایت  منقول از امام جعفر صادق علیه السلام را دلالت میکند ،چرا که مرگ وزندگی انسان در دست پروردگار است واگر حکمت او ایجاب کند که پس از مرگ بنده ای به او چیزی ببخشاید غالب ارادهءپروردگار است ولیکن اینکه بگوییم مثلا به دلایلی که امکان رسیدن بنده به حاجتش میسر نبوده و پس از مرگ به او رسیده این خلاف نص صریح قرآن کریم است.