مدت طولانی واز مدت ها پیش وصیت امام علی به فرزند برومندش را که در کتابی درج شده بود می خواندم ودلیل این موضوع را نمی دانستم که چرا امام در این وصیت نامه به وضوح و کاملا روشن و واضح می گوید ؛در سر راه مردم نشین .
حالا به این موضوع دست یافتم که منظور آن بزرگوار به امام حسن به این موضوع مربوط می شده که یعنی خودت را در چشم دیگران به خفت وخواری نیانداز،چنانکه برای دوری از کبر هنگام مواجههءدونفر یکی سواره ودیگری ایستاده باید سواره برایستاده سلام کند وهمینطور است ایستاده با نشسته که ابتدا او باید اقدام به سلام کردن نماید واین امر با برهان خلف در این مورد صدق می کند چرا که در اینباره شرع اسلام خواسته آنکس که به تکبر نزدیکتر است پیش دستی کرده و تواضع پیشه کند.
با غم روبرو شو وآن را بپذیر ودر تنهایی است که می توانی روی فردیتت سرمایه گذاری کنی(یعنی به توسعهء فردیت بیافزایی).
وشروع کنیم به عمل که فرصت ها در حال گذر است.شروع که می کنیم به این معنا نیست که همه چیز درست است برای همیشه.
مستقل از اینکه نتیجه چیست؟مهمترین مسئله در هنگام مرگ اینست که به خود بگوئیم ،تمام تلاشم را کردم.
شادی در زندگی عدم غم نیست بلکه پذیرفتن آن است.
توانایی های کار آفرینی وپول سازی هیچ ربطی به آنچه در دانشگاه گذراندیم یا نه ندارد.
(خلاصه ای از فصل دوم قسمتهای حال خوب وتنهایی واندوه،جنگجوی اندوهگین،خود پنداری)
این کتابها به خوانندگانشان توصیه می کنند که مسئولیت پذیر باشند ،ولی از کم وکیف آن صحبتی به میان نمی آورند،مسئولیت پذیری که درکتابی مانند رهبری از بالای خط آمده به معنی کاربردی آن درزبان فارسی نیست بلکه بدین معناست که دیگران در قبال تو هیچگونه تعهدی برای حفظ حقوقت ندارند لا اقل با دانستن این موضوع تو خود در فکر برآورده کردن احتیاجاتت باش وعلاوه برآن به آن متعهد باش.
در کتابهای مربوط به موفقیت از جمله ؛رهبری از بالای خط و... یکی از اصول موفق بودن افراد موفق که به کرات به آن اشاره شده ،دوست داشتن یادگیری است خصوصا در عصر حاضر ودیگر اینکه برگردیم به دوران طفولیت بدین معنی که حالت جستجو گری وپرسش گری را دوباره در خود احیاء کنیم،شاید این نقل قول از انیشتین در کتاب علم به کجا می رود؟خالی از لطف نباشد که می گوید؛گاهی علم ودانش من مانعم از مشاهدهء واقعیت می شود.
در ترجمهء این آیه از قرآن مجید اینطور آمده؛چه بسا شما از ما چیزی بخواهید که ما می دانیم به مصلحتتان نیست وآنرا نمی دهیم وما به شما چیزی را می دهیم که گاه باعث اکراه شما در پذیرفتن آن می شود.
این آیه مثل بیمهء عمر می ماند ،زیرا که اگر در دعا کردن اشتباه کنیم آن به ضرر ما تمام نمی شود.
ودانستن این موضوع خالی از لطف نیست،که از پیامبر اکرم (ص) اینطور در کتاب معراج السعاده اثر ملا احمد نراقی آمده؛هیچ دعائی بی اجر نمی ماند وگاه به علت دعا هایی که کرده اید بر سر سفره ای می نشینید که دررزق شما نبوده ویا گناهان شما به سبب آن بخشوده می گردد ویابر اعمال حسنهء شما افزوده می گردد.ونیز از آنحضرت اینطور ذکر شده؛وقتی دست ها را بالا می بری برای دعا کردن،حاجتت را درب منزل محیا وآماده فرض کن.ودر آخر اینکه در نهج البلاغه اینطور آمده حاجات ورزق خود را باصدقه دادن نازل کنید.