سعدی شیرازی می گوید؛خداوند جهان را از طبایع متضاد آفرید ودر مورد علی علیه السلام گفته شده جمع التضادین بوده به این معنی که شب زنده دار بوده واین زهدش اورا ازامر به معروف ونهی ازمنکر روز باز نمی داشته است بدین معنی که او شخصیت کاملی را در ادای فرایض فردی واجتماعی قرآن مجید از خود نشان می دهد ،با این معنا می توان هم رشد شخصیت لشگریان اسلام رادر هنگام نبردهای غزوه تشریح وتبیین نمود که چرا نبرد که کاری از روی خشم وغضب است می شود عبادتت به معنی پیروی از دستورات دینی وهم اینکه ازدواج وهمسر داری می تواند موجب رشد وتعالی فرد گردد(برای مردان) چنانکه در روایتی آمده نماز مرد همسردار هر رکعتش 70 مرتبه از نماز مرد مجرد ثوابش بیشتر است ولی آنچه نهی می شود از طرف علی علیه السلام ازدواج به معنای هدف زندگی در دنیا است برای همیشه ودر طول عمر انسان اینجاست که علی علیه السلام می گوید بیشتر وقتت رابرای خانواده(زن وفرزندانت)نگذار چراکه اگرخوب باشند ونیکوکار پروردگار از فیض خودش آنها را بی نیاز از هر چه غیر ازخودش است می گرداند ولی اگر بدکردار باشند چرا تو بهاء بدکرداری انها را از جان وزندگی خودت بپردازی.اینجاست که گویند علی علیه السلام با یارانش از قبرستانی رد میشد ورو به قبرها کرد وگفت اهل دنیا زنان شما را به نکاح خود درآوردند وخانه هایتان را وراث از آن خود کردند ،این خبری است که ما از دنیا برای شما داریم وشما را از آنجایی که هستید چه خبر برای ما دارید وسپس رو به یارانشان کردند وفرمودند اگر اینها توان گفتن داشتند می گفتند تقوای الهی بهترین توشه برای آخرت است.