کتاب هایی که به خوانندگا نشان راه ورسم برخورد با دیگران را یاد می دهند از جمله،آئین دوستیابی آیاراه را به خطا نرفته اند؟ چرا که تاءثیر ثروت افراد را در روابط اجتماعی در نظر نمی گیرند،بارها نوشته ام این روایت از علی علیه السلام را که در نهج البلاغه از او نقل شده؛فقیر در شهر خود (بین خویشاوندان خود)غریب است وثروتمند در غربت عزیزویا اصلا چرا آن بزرگوار می فرماید؛خشم خدا بر کسی است که بین ثروتمندان وفقرا تبعیض بگذارد(به واسطهء ثروت ثروتمندان)،واین خود جای سوءال دارد،در جایی که کتب مروج موفقیت به خوانندگانشان می گویند به وجودوصحبت های افرادی مانند خودتان بی توجه باشید،چون چیزی که به آن بر شما برتر باشند ندارند.