چرا پروردگار عالم زندگی ای با آسایش وآرامش ومرفه از همه نظر مخصوصا از لحاظ مادی برای نوع بشر در روی کرهءخاکی بوجود نیاورده است؟آنچه از منظر دینی می توان گفت با توجه به وحی وسنت اینست که آدمی در زندگی دنیا به مانند رهگذری از روی پل است که به او توصیه شده از روی پل عبور کن نه اینکه آن را بیارای وبرروی ان خانه ء آمال و آرزوها را بنا کن.و علی علیه السلام اشاره به این دارد که انسانها به مانند کاروانی به سوی فنا ونیستی و سپس آخرت در حرکتند وزندگی در این دنیا برای آنان به مانند آن می ماند که کاروانی که هنوز بار خود را کامل تخلیه نکرده دوباره به حرکت فراخوانده شود ومجبور به حرکت گردد.واز منظر انسان شناسی انسان حیوان نیست که وجود او غریزی واز پیش ماهیت او تعیین شده باشد،بلکه او موجودی است که مختار بوده وآزادی در رائ واندیشه و عمل دارد.