بزرگترین مشکل در راستای عمل برای تحقق اهداف اینست که هیچ راه میانبری وجود ندارد.
انسانها همه برای سه عامل؛1.شادی 2.رضایت و3.آرامش (فراموش نکنیم کسانی که به هر سه دست یافته اند به خوشبختی بزرگ رسیده اند.) در زندگی درتلاشند
شادی یک حس است که با تغییر هورمونی در انسان به وجود می آید وزود گذر است.افرادی که دنبال شادی تنها می روند به مانند گنجشکی میمانند که از شاخه ای به شاخهء دیگر در پرواز است.
رضایت از عملی بوجود می آید که همراه تفکر است
آرامش؛بدن ما به شدت به آن نیاز دارد مثل خواب شبانگاهی ،انسانهای موفق با آرامش شروع می کنند نه اینکه با آرامش تمام کنند.
حس غیر قابل اعتماد است و رضایتمندی که از تعقل بر می خیزد با نوعی اضطراب همراه است که در طول مسیر تفکر آدمی در هراس است که درست فکر کرده یا خیر، چرا که هم انرژی بر است وهم زمان بر بوده وبر اطلاعاتی که به مغز داده می شود استوار است که هم ممکن است به کل نادرست ویا ناکامل بوده باشند.
اما آرامش از شهودی به دست می آید که از شنیدن صدای عمیق ودرونی ما (که برای هر فرد مختص به خود اوست) وعمل بر اساس آن حاصل می گردد.برعکس تلقی افراد شهود درونی مختص نوابغ نیست وباداشتن آن فرد دارندهء آن هم شادی داردو هم رضایتمندی و هم آرامش.