روایات متعددی در بارهءنماز خواندن از معصومین وجود دارد به عنوان مثال نماز خواندنی که از روی عادت انجام شود به اندازهء بال پشه ویا مگسی برای خداوند ارزش ندارد.(علی علیه السلام،نهج البلاغه)ویا؛گاه نماز گذار از نمازش بهره ای غیر از سختی انجام آن را نمی برد(معصومین) واین بر میگردد به این گفته که آن نمازی مقبولیت در درگاه حق دارد که در سراسر روز وشب به تمام معنا تنهی علی الفحشاء والمنکر باشد(یعنی از انجام فواحش ومنکرات شخص را باارادهءخود او حفظ کند) چراکه اگر نظر قرآن حکیم تنها به جا آوردن نماز بود به جای اقیموا الصلاه (نماز را اقامه کنید)می فرمود اقراء الصلاه(نماز را بخوانید).