آن حضرت می فرماید،گاهی به مانند دو شتر نر به هم می پیچیدیم ویا شهید میشدیم یا کفار را میکشتیم(درجنگ با اعراب کافر) تا اینکه صدق نیت ما به شهود حق رسید و ظفر را شامل حال ما کرد.قبلا گفتم که در جواب کسانی که مدعی هستند خوب این همه تلاش برای پروردگار بوده واو ظفر مسلمین را موجب شده کاری نکرده گفتم کاری کرده چرا که اگر مسلمین در این امتحان الهی قبول نمیشدند خود بی حاصل بودن عملشان را به منصحهء ظهور گذاشته بودند،ولی در اینجا میخواهم این استدلال را نفی کنم که همه علی نمی شوند ویا صبر ما به این مراحل قد نمیدهد بلکه این مطلب به ما می آموزد تا حد اعلا ئی که ممکن است نا امیدی به ما روی آورد امیدوار بوده ولازم هم نیست که حتما سختی بکشیم تا دعایمان مستجاب شود بلکه همانطور که قرآن میگوید انظروا در حین به سختی افتادن است که شامل نگاه لطف پروردگار میشویم وبه برآورده شدن خواسته هایمان می رسیم.