دراین قسمت آیه الکرسی آمده؛یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم ،به این معنی که پروردگار به آنچه درحال انجام دادن آن هستند وبه آنچه که پشت سر گذاشته اند آگاهی دارد ،این آگاهی بر میگرددبه علیم بودن یا دانایی ذات پروردگار که هم به گذشته دارد هم به آینده وچیزی نیست که انسانهای معمولی(به غیر ازپیامبران آن هم به اذن پروردگار )بتوانندبه دست آورند،چنانکه در آیاتی دیگر پروردگار می فرماید،آنچه که ازعلم به شما داده شده است بسیار اندک است ودر ادامهء همین آیه آمده ولا یحیطون بشی ء من علمه(آنان به چیزی از دانش او احاطه ندارند مگربه آنچه او بخواهد.)بنا بر این بیهوده نبوده که علی علیه السلام در نهج البلاغه میفرماید؛علمی که به آن عمل نشود نیافزاید به جز بر کفر وعناد،به دین معنی که بالا رفتن علم را با عمل به آن جستجو کنید نه تنها با جستجوی تنها در امور.