در آیهء 261 سورهء بقره چنین آمده؛کسانی که اموال خود رادر راه خدا انفاق میکنند،همانند بذری هستند که 7 خوشه برویاند،که در هر خوشه یکصد دانه باشدوخدا آن را برای هرکس که بخواهد(وشایستگی اش را داشته باشد)دو یا چند برابر میکند و خدا(از نظر قدرت ورحمت)وسیع و(به همه چیز)داناست.
علی علیه السلام میفرماید یک صدقه را روز بده یکی را شب ویکی را آشکارا بده یکی را در نهان وبی دلیل نیست که آن بزرگوار میفرماید صدقه ای که در فقر داده شود به قبولی نزریک تر است.به عنوان مثال اگر 1000 تومان را به 4 قسمت کنیم وبه صورتی که گفته تصدق کنیم اگر 700 برابر آن هم داده شود میشود روزی700000 تومان که کمبود حقوق آخر ماه را جبران میکند که نه بلکه انسان را بی نیاز ازغیر میکند.وحتی علی علیه السلام می فرماید:دعاهای خود را با صدقه دادن فرود آورید،یعنی هر حاجتی که داشته باشی تصدق دادن را وا مگذار.با این وجود دیدن این همه فقر در کشور ما جای بسی شگفتی دارد.زیرا هیچکس ناتوان از پرداخت روزی 1000 تومان در روز نیست به قول علی علیه السلام که میفرماید؛آنکه به عوض گرفتن از بخشیدن ایمان دارد در بخشیدن بخل نمی ورزد.