در نهج البلاغه آمده؛در صدر اسلام در نبرد ما وکفار گاه همچون دو شتر نر به هم پیچیده ونبرد میکردیم گاهی کفار عده ای از ما را به شهادت می رساندند و گاهی ما شماری از آنان را به هلاکت می رساندیم تا اینکه صداقت ما مشهود حق گردید و ظفر(پیروزی)را نصیب ما کرد. این بیان آن حضرت تائید کنندهء گفتار دیگرش است که میگوید بنی آدم فرزند عملش است یا به عبارت بهتر حضرت از این بیانات دعوت مردم را به تلاش وکوشش برای احیاء حق مقصود بوده چنانکه خود او را برخی معاصرانش جمع تضا دین میدانستند بدین معنی که در شب چون زاهدی عبادت می کرده و در روز در بازار مردم را در مقام خلافت دعوت به رعایت حق میکرده است.و به طور کلی از این بیانات میتوان اینطور نتیجه گرفت که حضرت حق دوست دارد مردم با حل معضلات و مشکلات آبدیده شده ودر نهایت پیشرفت کنند .واین را در مورد بهترین خلق هم یعنی حضرت رسول اکرم (ص)به ثبوت رسانده که پیامبر اسلام (با وجود موسی و مشهور بودن قوم اوبه بهانه گیری)می فرماید ؛هیچ پیامبری مانند من در تبلیغ دین الهی به زحمت نیا فتاده است.