در نهج البلاغه از قول علی علیه السلام نقل میکند که من بر شما(امت اسلام)از دو چیز بیمناکم اول پیروی از هوی نفس اماره و دوم پیروی از آرزوهای دور ودراز.قسمت دوم که منظور بحث است به این اشاره دارد که انسانی که مرگ را در پیش رو دارد و به قول آن حضرت نفس کشیدن هر کس گامهای اوست به سمت مرگ نباید زیاده خواهی کند چرا که در اینصورت ثروت جمع آوری شده توسط او که با صرف عمر کسب کرده می ماند برای دیگران ودر جایی که اشاره دارد آن حضرت به اینکه آخرت خود را به دنیای دیگران نفروشید در مورد همین مورد می باشد.یا به عبارت بهتر آن حضرت می فرماید آنقدر ثروت کسب کن که بتوانی استفاده اش راببری واحتیاجات ضروری ات را رفع کند چرا که هر لحظه امکان مردنت هست.