از معصومین شیعه روایت شده که؛هرکه از مردم سوال کند(به این معنی که طلب حاجتی بکند)پروردگار دری از فقر بر روی او باز می کند.قسمت دوم این گفتار به این معنا است که پروردگار آبروی او را به سبب همین اظهار احتیاج در برابر شخصی که از او سوال شده می برد ،واین خود نوعی فقر یا کاستی است ، چرا که از معصومین روایت شده که آبرو واعتبار چیزی است که دیر بدست می آید و چیزی است که زود از دست می رود.