در این اپیزود دکتر سید محمود تارا به این اشاره می کند که حال خوب برای بزرگان داشتن هدف در زندگی آنان و وجود نظم در راه رسیدن به اهدافشان و پیوستگی در این راه منتهی به هدفی است که آنان در زندگی دارند.
این را بیان کردم تابه این برسیم که جملات قصاری همچون اوصیکم به تقوالله ونظم فی امورکم(یعنی من شما را توصیه می کنم به تقوای الهی و داشتن نظم در زندگی) که علی علیه السلام می فرماید برای انسانهای تمام اعصار گاه با تجربهء انسانی در هم آویخته وبا بیان وتفسیری مشابه از افراد مختلف شنیده میشود.
امام علی علیه السلام در مناجاتی می فرماید؛پروردگارا من تو را نه با ترس که شیوه ء بردگان است عبادت می کنم و نه به طمع بهشت که شیوه ء بازرگانان است عبادتت میکنم بلکه تورا می پرستم برای اینکه شایستهء پرستش هستی.
البته پیروان ایشان در صورت اینکه اهتمام بورزند در نهایت باید به درجهء تجار برسند واز آن بالاتر نمی توانند بروند،بدلیل اینکه رسیدن به علی وداشتن این مقام بس بلند است وکسی را همتای ایشان نیست در اسلام وسبقهء ایشان در دین مبین اسلام آشکار وواضح است برای تمامی رهجویان راه ایشان به هر حال اگر هر کسی به مانند بازرگانان هم عبادت وبندگی کند به اجر وخیر بسیارکثیری رسیده است،چنانکه امام می فرماید بهاء تن های شما جنت یا بهشت است وآن را جز با بهشت با پروردگار عالم مبادله نکنید.اما در این اپیزود که در تیتر بالای این اثر آمده به این می پردازد که اگر آرامش وخوشبختی در دنیا می خواهید مثل تجار ودر قبال بهشت اعمال خیر به جا آورید.وبه مقولهء انجام اعمال خیر بدون توقع برگشت آن از طرف مقابل می پردازد.
در روایتی از علی علیه السلام اینطور آمده؛پروردگارا من از انجام کار خیری که در اصل بد است به تو پناه می برم.
در نهج البلاغه نیز از آن حضرت به این امر اقرار می شود که تمام اعمال من برعقلانیت استوار است وبیان می کند دوست دارم از دلایل اعمالم بپرسید تا به شما آنرا بگویم.
بنابر هردو روایت میفهمیم یا این امر(یعنی انجام عمل خیری که در اصل بد بوده)عبث است وچون در قرآن آمده که خدا فعل عبث نمی کند وآنرا هم دوست ندارد امام از انجام عمل این چنینی که مخالف رائ ونظر پروردگار است استغفار می کند ویا امام معصوم از انجام عملی که مغایر با معصومیت اوست طلب استغفار کرده تا مبتلا به چنین امری نگردد