اهانت به قرآن آنهم با سوزاندن آن در حضور دیگران و تبلیغ رسانه ای آن بیانگر نا امیدی بی اندازه ای است که عمل کنندگان به این عمل زشت به آن مبتلا هستند،چرا که اگر به قرآن ویا چیزی در حد آن اعتقادی نباشد فرد در نهایت باید وجود ویا عدم وجود آن برایش بلا سویه باشد ودر مواجه با آن از کنار آن بی تفاوت عبور کند نه اینکه به این عمل بی نهایت زشت (که علاوه بر اهانت به پروردگار مسلمانان اهانت به اعتقاد وعمل آنان نیز می باشد.)مبادرت ورزد.