در دیدگاه علوی هما نطور که پیامبر اکرم می فرماید الدنیا مزرعه الآخره دنیا محل عمل وکار برای آخرت است و در روایتی آمده نه دهم عبادت کار کردن است اصلا به جدایی دنیا و آخرت ودر نتیجه جدایی دین و دنیا بی توجهی نبوده است،بلکه دینی که به گفتهء دکتر علی شریعتی در کتاب مذهب علیه مذهب که ما هم میتوانیم این نام را برای آن انتخاب کنیم همین مبارزه با آخرت گرایی صرف وبی توجهی به اصلاح روشها بر مبنای وحی در زندگی واز طرفی مبارزه با دنیا گرایی صرف میباشد که پیامبر اکرم می فرماید در حدیثی که خیرالامور اوسطها بهترین کارها میانی روی در آنهاست.اینکه بگوییم تنها دنیا سخنی به گزافه گفته ایم چرا که مرگ برای همه هست وهیچکس پس از آن را ندیده وباید از پیامبران الهی ممنون باشیم که میگویند اعتدال را نگه دار واینکه بگوییم دنیای صرف باز افراط کرده ایم ومتاءسفانه همگی ما در عصر حاضر شاهد هر دو طرف قضیه هستیم یکی اقتصاد آزاد غربی که افراد از بس نیروهای خود را صرف آن کرده اند توان آنها به تحلیل رفته ودیگری آخرت گرایی به سبک بربریت مثل گروههای افراطی تحت لقب اسلامی وبا تفکر منحت که در بلاد اسلامی عملیات انتحاری انجام می دهند که از دل آن آخرت گرایی چیزی بیرون نمی آید جز قتل و کشتار بی گناهان وزور بگیری از افراد ناتوان ولی روش پیامبر وایمه ء معصومین به جز در بعد نظم اجتماعی جز این بوده به طوری که علی علیه السلام در کلمات قصاری در نهج البلاغه می فرماید شبانه روز خود را به سه قسمت کنید یک قسمت برای کار ویک قسمت برای عبادت ویک قسمت هم برای استراحت وتفریح وبه طوری که ایشان توضیح می دهنددوقسمت اول با وجود قسمت سوم استوار وعملی میگردد.