در روایتی از علی (علیه السلام) نقل شده که؛هرکه به دنیا روی بیاورد،دنیا به او پشت کرده و هر که به آن پشت کند، دنیا به او روی می آورد.
با توجه به سخن دیگر آن حضرت که می فرماید؛پروردگار را ملکی است که هر روز ندا میکند :بزایید برای مردن، بسازید برای خراب شدن وجمع کنید برای فنا شدن.کهدر کلمات قصار نهج البلاغه آمده،به این نکته رهنمون می شویم که عمل برای دنیا چون نتیجه ای جز فنا ونیستی ندارد،لاجرا به مانند این می ماند که دنیا به ما پشت کرده و عملی که برای عبادت ورضای پروردگار باشد،چون استفادهء بهینه از عمر است(چرا که فانی را تبدیل به باقی کرده ایم) به منزلهءآن است که دنیا به ما روی آورده است.هر چند برای دنیا عملی انجام دهیم و ثروتی کسب کنیم ویا برای رضای پروردگار عملی انجام دهیم و چیزی بدست نیاوریم.