۱.بی توجهی به نیازهای شخصی خودمان؛بزرگترین شفقتی که به دیگران می توانیم بکنیم،شروع از خود است.
۲.گیر کردن در تلهء فکر کردن به گذشته به طور افراطی است.
آرامش در پذیرش گذشته وتمرکز بر روی الآن نهفته است.(دالایی لاما)
۳.تلاش برای کنترل همه چیز(که نه ممکنه ونه مفید است)،آرامش از پذیرش ناپایداری وتغییرات می آید(دالایی لاما).
۴.انجام همزمان چند کار(آرامش ذهن از تمرکز در زمان حال پدید می آید نه از پراکندگی افکار.
۵.صحبت کردن بیش از حد از مشکلات.(هر چالشی ،فرصتی برای پیروزیه،<چرچیل>)اضطراب نتیجهء تمرکز بیش از حد بر روی مشکلات است(دالایی لاما)
۶.توجه زیاد به ظاهر فیزیکی؛که می تواند باعث کاهش اعتماد به نفس واضطراب گردد،چرا که بیشتر مردم وقتی در آئینه می نگرند بر روی کاستی های صورت خود تمرکز می کنند.
۷.پذیرش در خواست های دیگران بدون ارزیابی.(آرامش یک انتخاب است نه یک اتفاق)*دالایی لاما.