در این قسمت آمده؛اگر از تمامی کسانی که دچار فقر وگرسنگی وبیماری نیستند ودلیلی ظاهرا برای بدبختی ندارند ،صادقانه بپرسیم ،حالتان چطور است؟ همه می گویند؛احساس بدبختی وبیچاره گی می کنند ودیگری یا دیگران را سبب بدبختی خود می دانند به مانند والدین،همسر وغیره.اما واقعیت اینست که دیگران نه می توانند ما رابدبخت یا حتی خوشبخت کنند،تنها چیزی که بین ما ودیگران در جریان است data یا اطلاعات است،به گونه ای که اطلاعات وارد مغز ما می شود وپردازش می شود وبعد تصمیم می گیریم که چه بکنید.احساس شما هر چقدر که بد باشد وبخش عمده ای از دردی که هنگام مریضی در بدن شما رخ می دهد ،نتیجهء غیر مستقیم اعمال ورفتاری است که خود انتخاب کرده اید وانجام می دهید. وما خیلی بیشتر از آنچه که تصور می کنید بر نحوهء زندگیمان کنترل داریم متاسفانه بخش مهمی از آن موثر نیست(منظور نویسنده همان اعمال درست ونادرست است؛نگارنده)،داروی اعصاب ممکن است احساس بهتری در ما ایجاد کند ولی این داروها نمی توانند مشکلاتی را حل کنند که باعث انتخاب احساس بدبختی در ما شده اند.