در مورد مطلب بالا با همین موضوع اپیزودی در پادکست جافکری با میهمانی دکتر علی صاحبی پرداخته شده است.به گوشه ای از صحبت های این بزرگوار اشاره ای گذرا می کنم.هیچ وقت دچار بیش واضح بینی نشوید،به عنوان مثال اگر لیسانس این رشته اینه ،پس فوق لیسانس و یا دکترایش چه قدر خوب وعالی است؟! وهمینطور دچاربیش واقع بینی نگردید،مثلا کاری که مدت زیادتری باید برای آن زمان بگذارید نگویید اینکه کاری نداره وسریع انجام میشه.هر دو مطالب بالا که ذکر شد نشاندهندهء نوعی بیماری روانی بنام بیش اطمینانی است.با توجه به اینکه زمان عمر هرکس بهترین ثروت اوست ،برای ادامهء تحصیلات تکمیلی باید جواب قانع کننده ای برای سه سوءال زیر داشته باشیم،1.اگر این رشته را ادامه دهم چه کاری می توانم انجام دهم که در گذشته نمی توانستم انجام دهم؟.2.چه چیزی می توانم بدست آورم که قبل از ادامهء تحصیلاتم نمی توانستم به آن دست پیدا کنم؟.3.با ادامهء تحصیل چگونه آدمی قراراست بشوم؟
در غیر اینصورت ادامهء تحصیل ندهید.