راوی روایت می کند که هنگام مرگ سلمان فارسی بر بالین او بودم دیدم بی قراری می کند دلیل را از او پرسیدم گفت پیا مبر اکرم (ص) به من فرموده مبادا سلمان بعد از مرگ چیزی از مادیات دنیوی باقی بگذاری ومن از اینکه خلاف آن عمل کرده باشم بیم دارم ،
آنچه خواننده از این روایت می تواند متوجه گردد بدی یا خوبی ثروت نیست بلکه مورد استفاده قرار گرفتن ویا مازاد استفاده از آن است.این نکتهء کلیدی در فهم این روایت است.دو صفت هست که معنایی متضاد با این منظور را در علم اخلاق دارا می باشد که از راه برهان خلف می توان به منظور مورد نظر ازذکر این مطلب رسید،1.بخل(بدین معنی؛که همهء امکانات مادی را برای خود اختصاص داده واز بخشش به دیگران خودداری شود).و2.خباثت(بدین معنی؛که نه خود استفاده کرده ونه به دیگران بخشش کرده شود وامکانات با وجود مثمر الثمر بودن ذاتی خود به هرز رود).
حال با دانستن وصف این دو صفت می توانیم بگوییم که آن حضرت این معنا را به سلمان فارسی انتقال داده،اول به قدر نیازت جمع کن نه بیش از آن ودوم هرگز بخیل وخبیث (با توجه به معنایی که از قبل گفتیم )نباش.