قبلا ذکری به میان رفت که باری که دوش پیامبر را سنگین کرده بود ودر قرآن آمده ما آن بار سنگین را از دوش تو برداشتیم شاید نبود والدین ایشان بوده است چرا که هیچکس را توانایی کامل برای انجام آنرا ندارد وامری الهی است ولی جواب آن موضوع به این دو قسمت از آیهء مربوط به قرآن مجید مربوط می باشد که در آن بشیرا ونذیرا آمده وآن هم تلاش برای موءمن شدن مردمان هم عصرش ومتقاعد کردن آنها بوده است به طوری که قرآن می گوید؛تومسئول موءمن شدن یا نشدن آنها نیستی فقط آن را بگو واظهار کن،ترجمهء دو آیهء مزبور در زیرآمده است:
سورهء بقره،آیهء 119؛ما تورا برای بشارت و بیم دادن (مردم جهان) فرستادیم،وتو مسئول گمراهی دوزخیان(پس از ابلاغ)رسالت نیستی.
سورهء اعراف،آیهء2؛این کتابی است که بر تو نازل شده ونباید از ناحیهء آن ناراحتی در سینه داشته باشی،وهدف آنست که بوسیلهء آن همگان را بیم دهی وتذکری است برای موءمنان.
در نهج البلاغه هم ،به این موضوع اینطور اشاره شده که علی علیه السلام می فرماید؛برای من کندن سنگ از کوه آسان تر است از اینکه کاری را از دیگران بخواهم انجام دهند.