دکتر علی شریعتی در یکی از کتابهایش به این اشاره دارد که بزرگترین خائن به قرآن مجید همانهایی هستند که قرآن را بوس کرده وبرای تبرک به صورت می مالند وسپس آنرا روی طاقچه اطاق گذاشته وسال به دوازده ماه سراغ آن نمی روند،مگر در مراسم مذهبی ودینی ویا اعیادی مثل عید نوروز.
دلیل چنین واکنش تندی را از جانب علی شریعتی نمی دانستم تا اینکه حالا به این موضوع پی بردم،آن دلیل این بود؛ که هرگاه ارزشی مانع ارزش بالاتری گردد خود ضد ارزش می شود چرا که از رشد وتعالی انسانی جلوگیری می کند،چرا که انسان دائم در حال شدن است نه بودن.حال دکتر در این گفته به این اشاره دارد که اینگونه افراد چنان قداستی برای قرآن حکیم قائلند که این امر باعث می شود که آنهابه آن عمل نکنند چرا که نباید فراموش کنیم با همهء وحی بودن قرآن مجید آن برای همین موجود خاکی نازل شده است .