یک پند از زندگی

ما وشاید تنها من به عقاید دیگران بیش از حد در زندگی  بها داده  وهر بی ادبی از دیگران را که کم هم نبود دلیل ناتوانی ویا نقصی از خود م تلقی می کردم وپدرم بارها به من گفته ومی گفت که بی وعیب ونقص تنها خدا و14 معصوم هستند ولاغیر ،ولی متوجهء موضوع نبودم ومفهوم این گفته را نمی فهمیدم ،تا اینکه دیروز از طرف یک کارگر پدرم مورد اهانت قرار گرفتم ومضمون سخن او بالا بردن فرزندش وافتخار به او وکوچک کردن من بود،بعد از آن به قضیه ء پیش آمده خوب فکر کردم ومتوجهء این موضوع شدم که چرا باید به قول پدرم همه را کامل فرض کرده وسخنانشان به منزلهء وحی باشد،اون کارگر وخود من همه دارای نقایص وکمبودهایی هستیم واون هم مثل دیگران،وفراموش نکنیم دو فرزند محمد رضا شاه در جریانات بعد از انقلاب خود کشی کردند در حالی که در همان محیط فرح و چند فرزند دیگرش از جمله رضا پهلوی به حیاتشان ادامه دادند تا به امروز.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.