اینکه فتوایی بدین مضمون از طرف مجتهد صادر گشته (که کثیر الشک نباید به قبول شدن ویانشدن نمازش فکر کند که انشاءالله قبول میشود) اینست که بعنوان مثال در عالم واقع هم امتحان کننده وهم کسی که امتحان می شود دو مقام مجزا داشته ونمی توان هر دو جایگاه را یکی دانست.