در روایتی از یکی از معصومین آمده؛هر کس رابطهء خود را با پروردگارش اصلاح کند پروردگار ارتباط او را بادیگران رااصلاح میکند.ولی چناچه علی علیه السلام در جنگ با خوارج به سنت پیامبر حجت آورد نه از قرآن،باید گفت خود این بزرگواران که از بهترین های بشریت بوده اند آنهم در مقام بندگی پروردگار که همگی به دست همین افراد جامعه ء خودشان به شهادت رسیده اند،بنابر این باید این گفته که در زمان نزول آدم ابوالبشر در قرآن آمده درست تر باشد به این معنی؛گروهی از شما گروه دیگری را دشمن می دارید(منظور فرزندان حضرت آدم می باشد )ودر جایی دیگر ازجانب پروردگار به جامعهء بشریت بنا به وحی گفته میشود همهء عالم مرا دوست دارند اگر می خواهید مثل من همه شما را دوست داشته باشند بادعا این امر را ازمن بخواهید وطلب کنید تا به شما داده شود که این موضوع به الهی بودن محبت ودوستی اشاره دارد ومی تواند بر درستی حدیث فوق الذکر ارائه شود ولی در اینجا سنت وهمان آیهءشریفه مربوط به دشمنی فرزندان حضرت آدم ابولبشر ارجح می باشد چنانچه در روایتی آمده اگر اکثریت با خوبان بود در اجتماع شماباید به افراد خوشبین باشیددر غیر اینصورت ستمکار خواهید بود ولی اگر اکثریت در اجتماع شما را بدان تشکیل می دهند باید با افراد با سوءظن برخورد کنید وبه آنها وآنچه از آنان صادر میشود با بدبینی رفتار کنید در غیر اینصورت ضرر خواهید کرد.