دوره ای را در نظر بگیرید که در آن فقط به صورت جسمی مشغول باشید نه ذهنی، مانند پیاده روی کردن،آهسته دویدن،رانندگی کردن ودوش گرفتن وتوجهتان را فقط روی مشکل کاری که به خوبی مشخص شده است،متمرکز کنید.(نویسندهء کتاب این کار را مدیتیشن مولد نامیده است.
رودیگر؛ما دریافتیم یکی از بزرگترین تفاوت های بین ورزشکاران حافظ وبقیه ما،در توانایی شناختی ای است که به هیچوجه مستقیم مربوط به اندازهء حافظه نیست،بلکه مربوط به توجه است،این توانایی مورد بحث(کنترل توجه)نامیده میشود.
توانایی شما برای تمرکز کردن،تنها به اندازهء تعهدتتان برای پرورش دادن آنست.