موضوع این کتاب از جواب دادن به یک سوءال شروع می شود که بنا به عقیدهء نویسندهء آن در حوزهءعلم اقتصاد رفتاری است وآن اینست؛چقدر تصمیم های اقتصادی که توسط افراد گرفته می شود منطقی هستند؟واو بابیان تجارب مختلفی نشان می دهد که بر خلاف تصور عمومی که گمان می رود افراد کاملا منطقی تصمیم می گیرند اکثر تصمیمهای گرفته شده غیر منطقی اند.وبه نظر او ما همه چیز را نسبی میسنجیم واو عقیده دارد که درفرمول اقتصادی عرضه کالا برابر باتقاضای کالا است ،آیتم مهمی همچون تبلیغات در نظر گرفته نشده است بنابراین او آنرا مغالطه میداند.او جنس مجانی ای که در برخی مراکز فروش در کنار اجناس کم اهمیت تر عرضه می شود را دلیلی برانصراف مشتری از خرید جنس با کیفیت وگرانتر می داند وآنرا ترفندی بیش نمی داند،او عقیده دارد که مالکیت کالا ویا ملک وغیره ارزش آنرا در نزد فروشنده بیشتر از آنچه که واقعا هست بالا میبرد.او عقیده دارد ما بیشتر از اینکه به فکر تهیه کالا واجناس جدید باشیم به این فکر می کنیم که آنچه داریم از دست ندهیم واوبراین نظر است که حس مالکیت کالای خود رابه مشتری بدهید او حتما آنرا خواهد خرید،به عنوان مثال مراکز فروشی که بازگشت کالای خود را در صورت عدم رضایت در یک مدت تقریبا مناسب تضمینی قبول می کنند شانس موفقیت بیشتری دارند ونویسنده بیش از این میگوید که ما شاید به دلیل همین حس مالکیت به ایده هاونظرهاوبه سیاسیون خاصی ویا باشگاه ورزشی مناسب از دیدگاهمان بیش از آنچه در واقعیت هست بهاء می دهیم وبه نظراو استراتژی ای که درها را بر روی همه باز نگه می دارد،موجب کاهش زیاد درآمد می شود.