در نهج البلاغه در وصف پروردگار عالم از علی علیه السلام نقل شده؛صفات واسماء او عین ذات او است وهیچیک از اسماء او بر دیگری برتری ورجحان نداشته ودر جایی دیگر از همین کتاب آمده پروردگار در برخورد با بنده گانش ابتدا با رحمتش برخورد میکند بعد با اسماء دیگرش،ما می دانیم که اسم الله برای پروردگار نشان دهندهء تمام اسماءدیگر اوهم هست.دراینجا قسمتی از داستان همراهی خضر پیامبر را باموسی ذکر میکنم که در سر راهشان سوار کشتی شدند و خضر کشتی را سوراخ نمود موسی دلیل این کار را پرسید آن حضرت فرمود که در سر راه بادزدان دریایی رو به رو میشویم وآنها کالا های افراد این کشتی را میخواهند واین کار سبب میشود آنها به کالاها دست یابند واز قتل مسافرین این کشتی در گذرند ومدتی گذشت و درستی گفتار حضرت خضر بر موسی آشکار شد چون همان وقایع رخ داد.حال باید دید کشتی سالم بهتر بود باکشته شدن مسافرانش ویا کشتی سوراخ شده ومعیوب ورهایی مسافرانش از مرگ.نویسنده ای نوشته بود در یکی از مسافرتهایش سفرش به شهری می افتد وشب بود هوای پیاده روی به سرش می زند ومیرود بیرون هتل محل اقامت قدم بزند اتفاقا زنی را می بیند که گدایی میکند وقتی دقت میکند می بیند دایهءدوران کودکی اش است مبلغ زیادی پول به او که آوارهء خیابان بوده می دهد وبر میگردد هتل با وجدان راحت که هر کاری که از دستش در آن شهر بر می آمده برای آن زن انجام داده است صبح که روزنامهءمحلی را میخواند میبند آن زن کشته شده ودلیل فوتش توسط اشرار مبلغ هنگفتی پول بود که با خود حمل می نموده است.بادانستن این موضوعات باید برای هر چه که از پروردگار خواسته ایم واو داده ویا نداده هر دو به یک میزان سپاسگذار حضرتش بود.