در تاریخ صدر اسلام چنین آمده ؛شخصی هنگام عبور پیامبر و اصحا بش بر روی آنان زباله که گاهی ذغال آتشین هم در آن بود می ریخت پس از مدتی که به این کار مبادرت میکرد روزی غیبت داشت حضرت از احوال او پرسید گفتند مریض شده حضرت به عیادت او رفت او که متعجب شده بود پس از پرسمانی از آن حضرت به او و رسالتش ایمان آورد .دلیل رحمه للعالمین بودن حضرتش همین سختی ای بوده که به جان می خریده تا افراد را مسلمان کند واین از ناحیهءاحتیاج ویا نیاز به مرید و پیرو نبوده چرا که قرآن به آن حضرت میگوید؛ای پیامبر این قدر برای هدایت مردم خودت را به سختی وناراحتی نینداز بلکه فقط؛بشیرا ونذیرا(بشارت بده و نهی کن).