از قدیم الایام منییت را تقبیح کرده و مثلا در نزاع بین دو نفر میگفتند هر دو منند باید دو طرف نیم من شوند تا قهر به آشتی مبدل شود.اما اگر منییت افراد بر دو گونه باشد تربیت شده یا فاقد تربیت،هیچکدام پست و مضموم نیست(چون نشاندهندهء تفاوت فردی شخص با دیگران است)براین اساس منییت فاقد تربیت را میتوان براساس انسان بودن بدین گونه بیان کرد؛منییتی است بر مبنای فطرت بشری که از آگاهی او به انسان بودنش بر می خیزد.ومنییت تربیت شده نیز بدین گونه قابل معرفی است:منییتی که بر اساس همراهی دو شا خصهءعقل وعلم بنا شده که درفعل شخص ظهور به هم می رساند.