در نهج البلاغه از آن حضرت اینطور روایت شده؛ثروت دنیا حلالش حساب دارد وحرامش عقاب(یعنی بابت آن عقوبت می شوید).
این در حالی است که قرآن می فرماید؛وادعونی استجب لکم(از من بخواهید تا اجابت کنم شما را) ،
ودرستی این سخن آن حضرت را نه در قرآن بلکه در سیرهء نبوی باید جستجو کرد(همچنانکه در جنگ با خوارج آن حضرت به فرستاده اش برای صحبت با خوارج فرمود با قرآن با آنها بحث وجدل نکن بلکه به سیرهء نبوی با آنها استدلال کن ) واین در حالی است که اکثریت قریب به اتفاق موءمنین ومسلمین در فقر به سر برده ومی برند.جای سوءال هست که آیا موءمنین یا مسلمین نخواسته اند واین درصورتی است که هر که از دعا کردن تمرد کند بنا به گفتهء قرآن به رو در آتش مخلد خواهد بود ویا پروردگار از برآوردن آن خودداری کرده که بنا به گفتهءعلی علیه السلام در همان نهج البلاغه فرموده؛نمی شود پروردگار امر به درخواست شما کرده باشد واز برآورده کردن آن خود داری کرده باشد،دلیل وریشهء این امر را باید در نام سریع الحساب پروردگار جستجو کرد که یکی از اسماء الحسنی می باشد.