نور السموات والارض می تواند تشبیهی به خالقییت پروردگار دربارهء آسمانها وزمین باشد به عبارتی چون هر مخلوقی بنا به رابطهء علییت وابسته به دلیلی است که در اینجاهمان خالق است ،قرآن به زبانی شیوا میخواهد بگوید عالم وجود خود محضر وجود خالق میباشد.یا به عبارتی با دیدن عالم هستی ما پی به وجود خالق میبریم وچون نور مظهر روشنایی و دیدن است در اینجا به آن تشبیه گردیده است.