بسیار این سخن رسول اکرم ذکر گردیده وندانستیم که چرا آن حضرت این قدر تا کید داشته که پس از نقل حدیث به حکمت آن می پردازیم.روایت اینست؛برای دیگران بپسند آنچه برای خود می پسندی وبرای دیگران مپسند آنچه برای خود نمی پسندی .این کلام بر میگردد به جهان بینی شخص که اگر الهی باشد جهان را عاری از خالق تصور نمی نماید وروی سخن هم با ایشان است ،چرا که با وجود ناظر بیرونی که عادل وخالق تمام مخلوقات است ودر قرآن از اوبا عنوان لمرصاد(یعنی در کمین است)ذکر گردیده میتوان درک کرد که هر چه بادیگران کنی انگار با خود کنی و علی علیه السلام در نهج البلاغه اینطور این فرمایش رسول اکرم را کامل می کنند که میگویند:زمانی که ظالم ستمکار به عدالت الهی گرفتار می آید براو سخت تر است از زمانی که به مظلوم ظلم روا شده(که این هم به واستهءشروع ظلم از طرف او به مظلوم است و هم به واسطهء مخالفت امر پروردگار).